2 personages:
1. Een bevelhebber in het leger.
2. Zijn echtgenote. Ze is huisvrouw en komt elke dag door met koken,
kuisen en de was doen.
1 Een bevelhebber van het leger
zit thuis aan de ontbijttafel zijn krant te lezen. Hij draagt zijn kostuum maar
zonder pet. Zijn vrouw staat naast hem en giet koffie in zijn tas.
Zo begint de synopsis van 'Flanders Fields'. Deze synopsis naar een daadwerkelijke strip omzetten, was onze tweede opdracht van dit semester.
For those who care:
De echtgenote in kwestie (door mij onofficieel 'Rozijn' gedoopt na mijn bezoek aan een zeer uitmuntend optreden) wordt opgetild door de wind die in een tafellaken slaat bij het ophangen van de was. In het command center van haar man, de legerbevelhebber, wordt zij aanzien voor een UFO en wordt het order gegeven deze uit de lucht te schieten. Haar tafellaken wordt doorboord door een kogelregen van twee fighter jets, waarop zij op haar bips landt en ijlings terug naar binnen loopt, terwijl de militairen hun overwinning vieren. 's Avonds bemerkt de bevelhebber de gaten in het tafellaken, waarop Rozijn naar een mot gebaart. De mot wordt gesquashed en beiden gaan slapen, glimlachend om hoe graaf ze zich allebei vinden. Ze end. (Verhaal (c) NIX.) Het hele ding was woordloos, by the way.
Dit was de eerste keer dat ik het traditioneel-artisanale procédé van potloodschets-potlooddefinitief-inkt volgde (colouring digititaal gefinaliseerd met de Wacom), op nadrukkelijke aanvraag van John & Nix. I dunno. Ik ben er tamelijk tevreden van, zeker voor een eerste inktpoging (met sub-par penseel), maar ik zou zo langzaamaan graag eens beginnen schrijven. Helaas zal dat nog niet de volgende opdracht zijn, dat wordt namelijk nog maar eens het uittekenen.. -oh, excuseer- "verstrippen" van een kortverhaal.
Anyway, hier een paar fragmenten van FF, enjoy.
For those who care:
De echtgenote in kwestie (door mij onofficieel 'Rozijn' gedoopt na mijn bezoek aan een zeer uitmuntend optreden) wordt opgetild door de wind die in een tafellaken slaat bij het ophangen van de was. In het command center van haar man, de legerbevelhebber, wordt zij aanzien voor een UFO en wordt het order gegeven deze uit de lucht te schieten. Haar tafellaken wordt doorboord door een kogelregen van twee fighter jets, waarop zij op haar bips landt en ijlings terug naar binnen loopt, terwijl de militairen hun overwinning vieren. 's Avonds bemerkt de bevelhebber de gaten in het tafellaken, waarop Rozijn naar een mot gebaart. De mot wordt gesquashed en beiden gaan slapen, glimlachend om hoe graaf ze zich allebei vinden. Ze end. (Verhaal (c) NIX.) Het hele ding was woordloos, by the way.
Dit was de eerste keer dat ik het traditioneel-artisanale procédé van potloodschets-potlooddefinitief-inkt volgde (colouring digititaal gefinaliseerd met de Wacom), op nadrukkelijke aanvraag van John & Nix. I dunno. Ik ben er tamelijk tevreden van, zeker voor een eerste inktpoging (met sub-par penseel), maar ik zou zo langzaamaan graag eens beginnen schrijven. Helaas zal dat nog niet de volgende opdracht zijn, dat wordt namelijk nog maar eens het uittekenen.. -oh, excuseer- "verstrippen" van een kortverhaal.
Anyway, hier een paar fragmenten van FF, enjoy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten